De Kroon in de Prinsenhof

De Kroon in de Prinsenhof
  Het is goed toeven, daar bij die vijver in de wijk Prinsenhof. De bomen kleuren mooi in deze periode. ‘De Kroon’, het opvallende beeld dat op een van de eilandjes staat, glanst prachtig in de zon. Het heeft iets sprookjesachtig.

Kunstenares Fredy E. Wubben heeft zich laten inspireren door de straatnamen van prinsen en prinsessen in de wijk. Daarbij heeft het getal zeven voor haar een belangrijke symbolische functie. In haar beeld zie je dat terug. Want het bestaat uit zeven platen staal in de vorm van pijlen die in een cirkel staan opgesteld. Ze eindigen in een punt gericht naar de hemel. Ze buigen iets naar buiten toe. Aan de basis is elke pijlvorm zeventig centimeter breed. ‘Zo ontstaat er als vanzelf harmonie’, vertelt Wubben. Drie van de pijlen zijn aan de binnenkant koningsblauw geschilderd. Twee smalle stroken staal houden de constructie aan de bovenkant bij elkaar.

Het beeld doet me denken aan de sculpturen van de Russische constructivisten, zo rond 1920. Vladimir Tatlin bijvoorbeeld, die ijzeren constructies maakte met geometrische vormen: cirkels, driehoeken en pijlen. Toen heel modern. Zou die stoere eenvoudig gevormde Prinsenhof-Kroon ook iets van die typisch Hollandse nuchterheid symboliseren? Als ik kijk naar de inhuldigingsfoto’s van onze koninklijke familie valt me een zekere nuchtere eenvoud op. Willem Alexander draagt geen kroon, zijn vrouw een kleintje.

Wubben is geboren en getogen in Den Haag. Hier studeerde ze aan de Vrije Academie en de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Ze werkt veel met metaal en glas. Bijzonder zijn haar ontwerpen van sierlijke ‘Koningsglazen’, ter gelegenheid van het Kroningsjaar.

‘De Kroon’, 1990. Een beeld van Fredy E. Wubben.
Prinses Marie Louiselaan, De Prinsenhof, Leidschendam.

Ter gelegenheid van de restauratie van het Monumentale Beeld de Kroon voor de Prinsenhof werd bovenstaand stuk met foto geplaatst in het krantje van Leidschendam. Tekst door Anne Marie Boorsma, fotografie Marian Kokshoorn.